Het overlijden van onze democratie

Het Kabinet bepaalt en onze Tweede Kamer, belast is met de controle van het Kabinet, heeft daar geen enkele invloed meer op. De meeste leden van de Tweede Kamer hebben dat prima begrepen en volgen de lijntjes die zijn uitgezet.

Sterker nog: Een politicus die tegen de stroom inzwemt krijgt te maken met een offensief van volgzame parlementsleden. Veelal een vijandige interruptie om een “recalcitrant” parlementslid (middels ingrijpen van de voorzitter) het zwijgen op te leggen en een één moeite door die persoon, en daarmee die mening, te ridiculiseren. Dat gezegd hebbende moet je jezelf afvragen welke invloed de burger nog heeft.

De Tweede Kamer is namelijk onze volksvertegenwoordiging, gekozen door de stemgerechtigde burgers; althans, zo wil men ons laten geloven. De Tweede Kamer is zo ongeveer het enige nationale platform waarop het volk nog invloed heeft; althans, zo wil men ons laten geloven. Maar de Tweede Kamer doet al jaren haar werk niet meer.

Controle van wetsvoorstellen aan de grondwet? Helaas … talloze wetsvoorstellen, in strijd met de grondwet, zijn door onze parlementsleden klakkeloos goedgekeurd. Denk daarbij aan de sleepwet, de voetbalwet, de wet Mulder en tenslotte de Coronawetgeving. Onze grondwet is DOOD, behalve als het de artikelen behapt die onze kabinetsleden moeten beschermen. Onze wetgeving is, in grote mate, ook ontworpen om de macht en het geld te beschermen, niet de burger. En omdat de 2e Kamer geacht wordt deze toetsing (aan de grondwet) te hebben uitgevoerd is een beroep daarop in de rechtbank kansloos.

Al jaren zie ik de aftakeling van onze democratie maar gisteren was ik getuige van het definitieve overlijden. Tijdens de “Algemene Politieke Beschouwingen”, wuifde minister Sigrid Kaag naar de voorzitter van de kamer. Deze laatste reageerde niet afdoende, volgens Kaag, en Sigrid besluit op te staan en weg te lopen, gevolgd door het voltallige Kabinet. Ik geloof dat dit nog nooit eerder vertoond is in onze politieke geschiedenis.

Zelfs onze gezagsgetrouwe agent op de hoek zegt met enige regelmaat: “Zo hebben we dat in Nederland met elkaar afgesproken” maar dat geldt natuurlijk alleen voor de burger. Dat het Kabinet tijdens deze beschouwingen behoord te luisteren naar de Tweede Kamer, onze volksvertegenwoordiging, wat deze laatste van hun beleid vindt is blijkbaar niet meer relevant. Alle regels en afspraken worden overboord gegooid en het Kabinet besluit zelfstandig wat ze aanhoren en wat niet. Wat we gisteren zagen was het overduidelijke wettelijke en overtuigende bewijs: Het kabinet laat zich NIETS gelegen aan de mening van de Kamer.

Niet vaak ben ik het roerend eens met Geert Wilders maar hier moeten we even heel goed naar hem luisteren: “De Minister-president en de regering hoort hier te zijn. Het kan niet zo zijn dat de Minister-president hier even zegt, afhankelijk van wat hier gebeurt, blijf ik of blijf ik niet. U bepaalt dat, de Kamer bepaalt dat, de Minister-president bepaald dat niet. Als die gaat dan is die weg en is het debat inderdaad voorbij.“.

En met “het debat” bedoelt Geert, volgens mij, het gehele politieke debat, ons politieke stelsel, de taak van de Tweede Kamer en de controle van het Kabinet. Gisteren was ik getuige van het definitieve overlijden van onze democratie.

Blijf kritisch, blijf nadenken en blijf VRIJ.

Dit bericht is geplaatst in Vrijheid met de tags , , , , . Bookmark de permalink.